Σοβαρές αγκυλώσεις στη λήψη των ειδικών θεραπειών για σοβαρές παθήσεις στην όραση, αντιμετωπίζουν εκατοντάδες ασθενείς.
Πρόκειται για ασφαλισμένους που καθημερινά ταλαιπωρούνται με παθήσεις όπως
εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, διαβητική αφιβληστροειδοπάθεια κ.α., αφού δυσκολεύονται να λάβουν τις ενδεδειγμένες και εγκεκριμένες ενδοφθάλμιες ενέσεις τους.
Μια από τις αιτίες είναι και η στενή εφαρμογή νόμου που ψηφίστηκε από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Υγείας και προβλέπει μεταξύ άλλων ότι οι ιδιώτες γιατροί δεν μπορούν να χορηγούν τις εγκεκριμένες ενέσιμες θεραπείες για ενδοφθάλμια χρήση, στις Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ), εάν δεν προηγηθεί γνωμοδότηση από το ΚΕΣΥ και σχετική Υπουργική Απόφαση.
Έτσι όμως εκατοντάδες ασθενείς αναγκάζονται να πηγαίνουν για μία ένεση μόνο σε νοσοκομεία, γεγονός που εκτός των άλλων επιβαρύνει το σύστημα υγείας αλλά και την τσέπη τους, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναγκάζονται να ταξιδεύουν από μακρινές αποστάσεις για να προσεγγίσουν κάποιο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με τον νόμο η χορήγηση φαρμάκων 1Α αποκλειστικά νοσοκομειακής χρήσης, σε συγκεκριμένες ιατρικές πράξεις (που περιλαμβάνουν τις ενδοϋαολοειδικές εγχύσεις) θα επιτραπεί στις Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ) μόνο με τοπική αναισθησία, και μόνο μετά την έκδοση γνωμάτευσης του ΚΕΣΥ, καθώς και της αντίστοιχης υπουργικής απόφασης.
Το Υπουργείο Υγείας έχει ζητήσει από το ΚΕΣΥ να καθορίσει ποια θα είναι τα φάρμακα 1Α που θα επιτρέπονται στις ΜΗΝ, εδώ και 20 μήνες, αλλά δεν έχει λάβει ακόμη τη γνωμοδότηση. Συνεπώς, το Υπουργείο δεν μπορεί να εκδώσει απόφαση, άρα δεν μπορεί να εφαρμοστεί και ο Νόμος.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;
Ότι όλοι οι ασθενείς με παθήσεις του αμφιβληστροειδούς όπως εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια κλπ, πρέπει να αναζητούν την ενδεδειγμένη θεραπεία αποκλειστικά και μόνο σε κάποιο νοσοκομείο.
Η υποχρεωτική λήψη της θεραπείας σε νοσοκομείο και μάλιστα μόνο σε εκείνα που είναι άνω των 60 κλινών, προκαλεί σοβαρές καθυστερήσεις στη χρονικά ορθή χορήγηση της θεραπείας για τους πάσχοντες οι οποίοι πρέπει να αναζητούν εναγωνίως ένα νοσοκομείο και για μία απλή ένεση.
Όπως λέει στο HealthReport.gr o Καθηγητής Οφθαλμολογίας Μιλτιάδης Τσιλιμπάρης: «Οι συγκεκριμένες ενέσιμες θεραπείες πρέπει να χορηγούνται σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Οι καθυστερήσεις προκαλούν σοβαρά προβλήματα όρασης στους ασθενείς».
Τις δυσκολίες ανεύρεσης νοσοκομείου αλλά και τις καθυστερήσεις που προκαλούνται επισημαίνει με δηλώσεις του στο HealthReport.grκαι ο χειρουργός οφθαλμίατρος Δρ.Πάρης Τρανός από τη Θεσσαλονίκη. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως: «Το πρόβλημα με τις Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας που αποκλείσθηκαν από τις οφθαλμικές ενέσεις αποτελεί τεράστιο πρόβλημα για τους ασθενείς, οι οποίοι πρέπει ουσιαστικά να πηγαίνουν σε μεγάλες πόλεις για να εξυπηρετηθούν από νοσοκομεία με περισσότερες από 60 κλίνες.
Οι καθυστερήσεις όμως που προκαλούνται επιβαρύνουν περισσότερο τα ταμεία του κράτους, αφού πρέπει να καλύπτονται και να αποζημιώνονται οι όποιες επιπτώσεις προκαλούνται».
Εγκρίσεις με … μεγάλη καθυστέρηση
Από την άλλη όμως οι ασθενείς με προβλήματα στην όραση έχουν να αντιμετωπίσουν και τις μεγάλες καθυστερήσεις στις εγκρίσεις της θεραπείας τους από τον ΕΟΠΥΥ.
Ειδικότερα, στο σύστημα ηλεκτρονικής προέγκρισης (ΣΗΠ), κάθε γιατρός πρέπει να καταθέτει για αξιολόγηση και έγκριση κάθε μία ένεση ξεχωριστά που χρειάζεται ο ασθενής του, επισυνάπτοντας όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Το σύστημα με τυχαία επιλογή αποστέλλει το αίτημα σε τρεις αξιολογητές (από τη λίστα αξιολογητών που έχει διαμορφώσει ο ΕΟΠΥΥ). Κάθε ένας αξιολογητής λαμβάνει μήνυμα ότι πρέπει να μπει στο σύστημα και να κάνει την αξιολόγηση.
Έχει στη διάθεση του πέντε ημέρες για να ολοκληρώσει την αξιολόγηση. Στην περίπτωση που δεν συμβεί αυτό, τότε το σύστημα το στέλνει σε άλλο αξιολογητή. Όταν ολοκληρωθούν οι τρεις αξιολογήσεις τότε το αίτημα περνά από το ΔΣ του ΕΟΠΥΥ για να δοθεί το τελικό πράσινο φως.
Ωστόσο και εδώ καταγράφονται αμέτρητες γραφειοκρατικές δυσκολίες, με αποτέλεσμα όμως και πάλι οι ασθενείς να λαμβάνουν τη θεραπεία τους εκτός του χρονικού ορίου που επιβάλλεται.
Οι κυριότερες αιτίες των γραφειοκρατικών αυτών καθυστερήσεων είναι:
-Οι αξιολογητές έχουν επιλεγεί από τον ΕΟΠΥΥ, χωρίς να ερωτηθούν και να συναινέσουν. Άρα δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη (δεν προλαβαίνουν) και αφήνουν απλά να περάσει το πενθήμερο και να προχωρήσει σε άλλον η διαδικασία
-κάποιοι από τους αξιολογητές μπορεί να μην είναι εξειδικευμένοι στις παθήσεις του αμφιβληστροειδούς. Άρα ενδέχεται σε κάποιες περιπτώσεις να απορρίπτουν λανθασμένα αιτήσεις
-Οι αξιολογητές δεν είναι πιστοποιημένοι και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το σύστημα
-Δεν είναι διαθέσιμες σχετικές κατευθυντήριες οδηγίες, ώστε να μπορούν να βασιστούν οι αξιολογητές κατά την αξιολόγηση
-Δεν έχουν κανένα κίνητρο να αναλάβουν την ευθύνη, να αφιερώσουν χρόνο κλπ αφού δεν αμείβονται.
Το αποτέλεσμα των μεγάλων καθυστερήσεων είναι η απόλυτη διαταραχή του εγκεκριμένου δοσολογικού σχήματος της εκάστοτε θεραπείας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εγγυηθεί η αποτελεσματικότητα, συνεπώς ο ασθενής να μην λαμβάνει τη θεραπεία όπως πρέπει, όταν πρέπει και επομένως να μην βελτιώνεται η όραση του.
«Παρότι διαθέτουμε φάρμακα που βελτιώνουν άρδην τη ζωή και την όραση των ασθενών, υπάρχουν οι τεχνικές δυσκολίες που δημιουργούν σοβαρά ζητήματα στη ζωή τους. Και μιλάμε για ασθενείς με σοβαρά προβλήματα όρασης» εξηγεί ο Δρ.Πάρης Τρανός.
Το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Κρήτης αντιμετωπίζει περίπου 8000 περιστατικά ασθενών με προβλήματα όρασης ετησίως. «Επειδή καθημερινά αντιμετωπίζουμε δεκάδες ασθενείς, το ζήτημα της έγκρισης των φαρμάκων και δη της άμεσης, είναι ουσιαστικό. Γι αυτό και έχουμε επισημάνει το πρόβλημα πολλές φορές τόσο στον ΕΟΠΥΥ όσο και στην Υγειονομική Περιφέρεια (ΥΠΕ)» τονίζει στο HealthReport.gr o Καθηγητής Οφθαλμολογίας Μιλτιάδης Τσιλιμπάρης.
ΠΗΓΗ:https://www.healthreport.gr/
